[3] Itaque de secessu cogitans numquam Canopum eliget, quamvis neminem Canopus esse frugi vetet, ne Baias quidem: deversorium vitiorum esse coeperunt. Pro bonis mala amplectimur; optamus contra id quod optavimus; pugnant vota nostra cum votis, consilia cum consilis. Immo humiles amici. Alia interim crudelia, inhumana praetereo, quod ne tamquam hominibus quidem sed tamquam iumentis abutimur. [4] Modo te prosecutus sum; et tamen hoc 'modo' aetatis nostrae bona portio est, cuius brevitatem aliquando defecturam cogitemus. nocent. [15] 'Quid ergo? Haec fatua subito desiit videre. [3] At infelicibus servis movere labra ne in hoc quidem ut loquantur, licet; virga murmur omne compescitur, et ne fortuita quidem verberibus excepta sunt, tussis, sternumenta, singultus; magno malo ulla voce interpellatum silentium luitur; nocte tota ieiuni mutique perstant. [1] Epistulam tuam accepi post multos menses quam miseras; supervacuum itaque putavi ab eo qui afferebat quid ageres quaerere. Relinquantur istae voces illis artibus quae propositum habent populo placere: philosophia adoretur. Non videbat se per aliorum pericula in suum ruere non cogitabat quam onerosa essent quae petebat, etiam si supervacua non essent. Non solebat mihi tam velox tempus videri: nunc incredibilis cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia attendere coepi et computare damnum meum. [7] Illud, mi Lucili, non est quod te impediat quominus de nobis bene speres, quod malitia nos iam tenet, quod diu in possessione nostri est: ad neminem ante bona mens venit quam mala; omnes praeoccupati sumus; virtutes discere vitia dediscere . Non enim statim bonum est, si quid necessarium est: aut proicimus bonum, si hoc nomen pani et polentae damus et ceteris sine quibus vita non ducitur. Variana clade multos splendidissime natos, senatorium per militiam auspicantes gradum, fortuna depressit: alium ex illis pastorem, alium custodem casae fecit. in hoc barbam demisimus? salubri corpore velox patiens laborum; Seneca Minor. victus Pudor esset Amore, sed leve si munus sociae generisque torique 620 vacca negaretur, poterat non vacca videri! [3] 'At odit eos qui subita et magna potentia impotenter utuntur.' Illic sibi plurimum luxuria permittit, illic, tamquam aliqua licentia debeatur loco, magis solvitur. Non solebat mihi tam velox tempus videri: nunc incredibilis cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia attendere coepi et computare damnum meum. und länger. [4] Quid nos decipimus? Non enim me cuiquam emancipavi, nullius nomen fero; multum magnorum virorum iudicio credo, aliquid et meo vindico. [2] Sed iste multum adhuc abest ab eo quod profitetur; et si sciret quid esset vir bonus, nondum esse se crederet, fortasse etiam fieri posse desperaret. (1) Ita fac, mi Lucili: Vindica te tibi, et tempus, quod adhuc aut auferebatur aut subripiebatur ‹ … Etiam si multum superesset aetatis, parce dispensandum erat ut sufficeret necessariis: nunc quae dementia est supervacua discere in tanta temporis egestate! Levis est malitia, saepe mutatur, non in melius sed in aliud. [6] Quaedam ingenia facilia, expedita, quaedam manu, quod aiunt, facienda sunt et in fundamentis suis occupata. Nam ad praesentia intentos fallit; adeo praecipitis fugae transitus lenis est. Idem de istis captionibus dico - quo enim nomine potius sophismata appellem? Quare non est quod fastidiosi isti te deterreant quominus servis tuis hilarem te praestes et non superbe superiorem: colant potius te quam timeant. [8] Fortuna mecum bellum gerit: non sum imperata facturus; iugum non recipio, immo, quod maiore virtute faciendum est, excutio. [6] Hoc itaque in his quae affectamus, ad quae labore magno contendimus, inspicere debemus, aut nihil in illis commodi esse aut plus incommodi: quaedam supervacua sunt, quaedam tanti non sunt. und kürzer. Dabo consularem aniculae servientem, dabo ancillulae divitem, ostendam nobilissimos iuvenes mancipia pantomimorum: nulla servitus turpior est quam voluntaria. inquis 'tantus sum ut possim excitare rumorem?' Fluctuamur inter varia consilia; nihil libere volumus, nihil absolute, nihil semper. Si quid est quod vitam beatam potest facere, id bonum est suo iure; depravari enim in malum non potest. Cum maxime a te discedo; video lacrimas combibentem et affectibus tuis inter ipsam coercitionem exeuntibus non satis resistentem. Necessaria iudicat quorum magna pars supervacua est; etiam quae non est supervacua nihil in se momenti habet in hoc, ut possit fortunatum beatumque praestare. plus etiam, quam quod superis contingere possit, nescius adfectas; placeat sibi quisque licebit, [3] Haec societas diligenter et sancte observata, quae nos homines hominibus miscet et iudicat aliquod esse commune ius generis humani, plurimum ad illam quoque de qua loquebar interiorem societatem amicitiae colendam proficit; omnia enim cum amico communia habebit qui multa cum homine. Quid te torques et maceras in ea quaestione quam subtilius est contempsisse quam solvere? Vale. [5] Quis est generosus? [2] Itaque rideo istos qui turpe existimant cum servo suo cenare: quare, nisi quia superbissima consuetudo cenanti domino stantium servorum turbam circumdedit? Rettulit illi gratiam servus ille in primam decuriam coniectus, in qua vocem praeco experitur: et ipse illum invicem apologavit, et ipse non iudicavit domo sua dignum. [3] libro plura scribam cum illum retractavero; nunc parum mihi sedet iudicium, tamquam audierim illa, non legerim. velox tempus videri: nunc incredibilis cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia attendere coepi et computare . Illa enim in apertum per notas exeunt: qualis quisque sit scies, si quemadmodum laudet, quemadmodum laudetur aspexeris. Ego te fruar in Domino; refice viscera35 mea in Christo! Non solebat mihi tam velox tempus videri: nunc incredibilis cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia attendere coepi et computare damnum meum. Non ubique se mors tam prope ostendit: ubique tam prope est. Negat Cicero, si duplicetur sibi aetas, habiturum se. e neglegentiae suspectum tibi esse doleo, tamen non tam mihi molestum fuit accusari abs te officium meum quam iucundum requiri, praesertim cum, in quo accusabar, culpa. Instrumenta illis explicandae nequitiae desunt. [5] Multum illis temporis verborum cavillatio eripuit, captiosae disputationes quae acumen irritum exercent. Indulgentiae scio istud esse, non iudici; et si modo iudici est, indulgentia tibi imposuit. Itaque alteri magis gratulatur, alterum magis suspicit; quamvis enim ad eundem finem uterque pervenerit, tamen maior est laus idem effecisse in difficiliore materia. [1] Librum tuum quem mihi promiseras accepi et tamquam lecturus ex commodo adaperui ac tantum degustare volui; deinde blanditus est ipse ut procederem longius. Vale. magna petis, Phaethon, et quae nec viribus istis munera conveniant nec tam puerilibus annis: 55 sors tua mortalis, non est mortale, quod optas. Modo apud Sotionem philosophum puer sedi, modo causas agere coepi, modo desii velle agere, modo desii posse. Non est quod te ad hunc locum respiciens metiaris: ad istum respice in quo moraris. Prorsus nego. [18] Dicet aliquis nunc me vocare ad pilleum servos et dominos de fastigio suo deicere, quod dixi, 'colant potius dominum quam timeant'. [2] Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse. Et fortior miles ex confragoso venit: segnis est urbanus et verna. Si diu illud habuisti, perdis postquam satiatus es; si non diu, perdis antequam assuescas. Eo magis itaque indignor aliquos ex hoc tempore quod sufficere ne ad necessaria quidem potest, [5] etiam . Vale. vides autem tanto spiritum esse faciliorem omni alia materia quanto tenuior est. Non vaco ad istas ineptias; ingens negotium in manibus est. Compositio virilis et sancta; nihilominus interveniebat dulce illud et loco lene. Non solebat mihi tam velox tempus videri; nunc incredibilis cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia adtendere coepi et conputare damnum meum. Sed hoc non pervidemus, et gratuita nobis videntur, quae carissime constant. in hoc supercilia subduximus? Omnia ista longa varietas miscuit et sursum deorsum fortuna versavit. Ero visto come un tempo veloce. Nec hoc ignorant, sed occasionem nocendi captant querendo; acceperunt iniuriam ut facerent. Si quid est aliud in philosophia boni, hoc est, quod stemma non inspicit; omnes, si ad originem primam revocantur, a dis sunt. quid colluctatur cum animo nostro nec permittit nobis quicquam semel velle? Hoc illi nocebit? 'Ita' inquit 'prorsus? Quae emere nollemus si domus nobis nostra pro illis esset danda, si amoenum aliquod fructuosumve praedium, ad ea paratissimi sumus pervenire cum sollicitudine, cum periculo, cum iactura pudoris et libertatis et temporis; adeo nihil est cuique se vilius. Quid mihi lusoria ista componis? Immo conservi, si cogitaveris tantundem in utrosque licere fortunae. [8] Ex his autem qui sunt eligamus non eos qui verba magna celeritate praecipitant et communes locos volvunt et in privato circulantur, sed eos qui vita docent, qui cum dixerunt quid faciendum sit probant faciendo, qui docent quid vitandum sit nec umquam in eo quod fugiendum dixerunt deprehenduntur; eum elige adiutorem quem magis admireris cum videris quam cum audieris. . cturam cogitemus. [3] Patricius Socrates non fuit; Cleanthes aquam traxit et rigando horto locavit manus; Platonem non accepit nobilem philosophia sed fecit: quid est quare desperes his te posse fieri parem? [2] 'Stultitia' inquis 'est cui nihil constat, nihil diu placet.' Tota illo mente pergendum est ubi provideri debet ne res nos, non verba decipiant. Pompeius et Caesar, exstruxerunt quidem villas in regione Baiana, sed illas imposuerunt summis iugis montium: videbatur hoc magis militare, ex edito speculari late longeque subiecta. non eo potius curam transferes, ut ostendas omnibus magno temporis impendio quaeri supervacua et multos transisse vitam dum vitae instrumenta conquirunt? Dominus Callistum vendidit: sed domino quam multa Callistus! Tunc tamen periculum mihi obsesso externum immineret, murus me ab hoste secerneret: nunc mortifera mecum sunt. O te hominem felicem, quod nihil habes propter quod quisquam tibi tam longe mentiatur! Fecit aliquid et materia; ideo eligenda est fertilis, quae capiat ingenium, quae incitet. Atqui vir bonus tam cito nec fieri potest nec intellegi. Non solebat mihi tam velox tempus videri; nunc incredibilis cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia adtendere coepi et conputare damnum meum. Hic cum quo ludis timet: succurre, quidquid Ålaqueti respondentium poenisÅ. In his magno periculo erramus: his certas notas imprime. Non solebat mihi tam velox tempus videri: nunc incredibile cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia adtendere coepi et computare damnum meum. (murum) non sine . [8] Alius, cui convivarum censura permissa est, perstat infelix et exspectat quos adulatio et intemperantia aut gulae aut linguae revocet in crastinum. Horace, Ep. The plural lineas (of death) is unexpected; cf. non dare suspectum est: Pudor est, qui suadeat illinc, hinc dissuadet Amor. [7] Ex eo licet stupor noster appareat, quod ea sola putamus emi pro quibus pecuniam solvimus, ea gratuita vocamus pro quibus nos ipsos impendimus. Is qui scit plurimum, rumor. 5 Nec vero ego is, a quibus accusatus aut a quibus condemnatus sum, habeo quod suscenseam, nisi quod mihi nocere se crediderunt.’ Et haec quidem hoc modo; nihil autem melius extremo: ‘Sed tempus est’, inquit, ‘iam hinc abire, me, ut moriar, vos, ut vitam agatis. Nectimus nodos et ambiguam significationem verbis illigamus ac deinde dissolvimus: tantum nobis vacat? Erras si existimas me quosdam quasi sordidioris operae reiecturum, ut puta illum mulionem et illum bubulcum. Eo magis itaque indignor aliquos ex hoc tempore quod sufficere ne ad necessaria quidem potest, [5] etiam si custoditum diligentissime fuerit, in supervacua maiorem partem erogare. [7] Si faceremus quod fecit Hannibal, ut interrupto cursu rerum omissoque bello fovendis corporibus operam daremus, nemo non intempestivam desidiam, victori quoque, nedum vincenti, periculosam, merito reprehenderet: minus nobis quam illis Punica signa sequentibus licet, plus periculi restat cedentibus, plus operis etiam perseverantibus. Riesenauswahl an Markenqualität. Hoc itaque in his, quae adfectamus, ad quae labore magno contendimus, inspicere debemus, aut nihil in illis commodi esse aut plus incommodi. Testari vultis attendere vos moverique rerum magnitudine? Quid enim est aliud animus quam quodam modo se habens spiritus? At mehercules, turpe est magistrum huius rei quaerere, illud desperandum est, posse nobis casu tantum bonum influere: laborandum est et, ut verum dicam, ne labor quidem magnus est, s modo, ut dixi, ante animum nostrum formare incipimus et recorrigere quam indurescat pravitas eius. Dicerem 'quid impetus! Non solebat mihi tam velox tempus videri: nunc incredibilis cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia adtendere coepi et conputare damnum meum. Ecce tota mihi vita mentitur: hanc coargue, hanc ad verum, si acutus es, redige. ', si interquievisset, si intervallo surrexisset; nunc non fuit impetus sed tenor. [quod] Cum ad cenandum discubuimus, alius sputa deterget, alius reliquias temulentorum subditus colligit. Quid enim turpius philosophia captante clamores? Valde enim bonae memoriae est, si meminit; et tamen spero te sic iam vivere ut, ubicumque eris, sciam quid agas. Below is a list of mottoes and phrase in various languages (Latin, French, Welsh, Irish, etc.) colant tamquam clientes, tamquam salutatores?' Quotiens in mentem venerit quantum tibi in servum liceat, veniat in mentem tantundem in te domino tuo licere. Sed hoc non pervidemus et gratuita nobis videntur quae carissime constant. Qui colitur, et amatur: non potest amor cum timore misceri. Eo magis itaque indignor aliquos. -: nec ignoranti nocent nec scientem iuvant. [17] 'Servus est.' [6] Nobis quoque militandum est, et quidem genere militiae quo numquam quies, numquam otium datur: debellandae sunt in primis voluptates, quae, ut vides, saeva quoque ad se ingenia rapuerunt. Veritatis simplex oratio est. [9] Haec ergo tecum ipse versa, non solum ubi de incremento agetur, sed etiam ubi de iactura. Nihil profecto; sed ne difficilia optemus. [11] Quod bonum est utique necessarium est: quod necessarium est non utique bonum est, quoniam quidem necessaria sunt quaedam eademque vilissima. Hos ego eosdem deprehendam alienorum servorum osculantes manum. [1] Libenter ex iis qui a te veniunt cognovi familiariter te cum servis tuis vivere: hoc prudentiam tuam, hoc eruditionem decet. Idem faciet cum idem potuerit. Nam illi quoque non inventa sed quaerenda nobis reliquerunt, et invenissent forsitan necessaria nisi et supervacua quaesissent. Eo magis itaque indignor aliquos ex hoc tempore quod sufficere ne ad necessaria quidem potest, [5] etiam si custoditum diligentissime fuerit, in supervacua maiorem partem erogare. Bona aetas est: forsitan habebis. 1. Dominum patrem familiae appellaverunt, servos - quod etiam in mimis adhuc durat - familiares; instituerunt diem festum, non quo solo cum servis domini vescerentur, sed quo utique; honores illis in domo gerere, ius dicere permiserunt et domum pusillam rem publicam esse iudicaverunt. [3] Causam huius rei quaeris? [5] Puta enim duo aedificia excitata esse, ambo paria, aeque excelsa atque magnifica. 'Hoc periturum est.' Adice obsonatores quibus dominici palati notitia subtilis est, qui sciunt cuius illum rei sapor excitet, cuius delectet aspectus, cuius novitate nauseabundus erigi possit, quid iam ipsa satietate fastidiat, quid illo die esuriat. mors me sequitur, fugit vita. Non solebat mihi tam velox tempus videri; nunc incredibilis cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia adtendere coepi et conputare damnum meum Non solebat mihi tam velox tempus videri; nunc incredibilis cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia adtendere coepi et conputare damnum meum. non solebat mihi tam velox tempus videri. [1] Est quidem, mi Lucili, supinus et neglegens qui in amici memoriam ab aliqua regione admonitus reducitur; tamen repositum in animo nostro desiderium loca interdum familiaria evocant, nec exstinctam memoriam reddunt sed quiescentem irritant, sicut dolorem lugentium, etiam si mitigatus est tempore, aut servulus familiaris amisso aut vestis aut domus renovat. Hac ad summum bonum itur? A primo mundi ortu usque in hoc tempus perduxit nos ex splendidis sordidisque alternata series. [11] Quanta autem dementia eius est quem clamores imperitorum hilarem ex auditorio dimittunt! In quam angusto quodam quot gradus posuit! Ego vero quoscumque habeo mittere paratus sum et totum horreum excutere; me quoque isto, si possem, transferrem, et nisi mature te finem officii sperarem impetraturum, hanc senilem expeditionem indixissem mihi nec me Charybdis et Scylla et fabulosum istud fretum deterrere potuissent. [5] Nemo difficulter ad naturam reducitur nisi qui ab illa defecit: erubescimus discere bonam mentem. Multa possum tibi ostendere quae acquisita acceptaque libertatem nobis extorserint; nostri essemus, si ista nostra non essent. ulli loco indicendum est odium?' 3) Text.Reflexion. Vale. [10] His cogitationibus intentum loca seria sanctaque eligere oportet; effeminat animos amoenitas nimia, nec dubie aliquid ad corrumpendum vigorem potest regio. utique cum aliud tibi expediat, aliud mihi. sane liceat: ut quidem iudicetis et feratis de meliore suffragium, quidni non permittam? Eo magis itaque indignor aliquos ex hoc tempore quod sufficere ne ad necessaria quidem potest, 5 etiam si custoditum diligentissime fuerit, in supervacua maiorem partem erogare. Immer günstige Ersatzteile für ihr Auto am Start Non solebat mihi tam velox tempus videri: nunc incredibilis cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia attendere coepi et computare damnum meum. [5] Bona conscientia turbam advocat, mala etiam in solitudine anxia atque sollicita est. Nempe adventicium fuit; tam facile sine isto vives quam vixisti. Non imitatur tantum illam sed vincit et praeterit; apertis ac propitiis auribus recipitur et in praecordia ima descendit, eo ipso gratiosa quo laedit: doce quemadmodum hanc similitudinem possim dinoscere. Qui quam disertus fuerit ex hoc intellegas licet: levis mihi visus est, cum esset nec mei nec tui corporis, sed qui primo aspectu aut Titi Livii aut Epicuri posset videri. Arbeitszeit: 50 Minuten. Marcus: Non est Quinte ita. Modo te prosecutus sum; et tamen hoc 'modo' aetatis nostrae bona portio est, cuius brevitatem aliquando defecturam cogitemus. [1] Quomodo quisque potest, mi Lucili: tu istic habes Aetnam, nobilissimum Siciliae montem - quem quare dixerit Messala unicum, sive Valgius, apud utrumque enim legi, non reperio, cum plurima loca evomant ignem, non tantum edita, quod crebrius evenit, videlicet quia ignis in altissimum effertur, sed etiam iacentia -, nos, utcumque possumus, contenti sumus Bais; quas postero die quam attigeram reliqui, locum ob hoc devitandum, cum habeat quasdam naturales dotes, quia illum sibi celebrandum luxuria desumpsit. quid cum sudatoriis, in quae siccus vapor corpora exhausurus includitur? [10] 'Gratiam minorem.' Illi homo pro amico est, huic amicus non est pro homine; ille amicum sibi parat, hic se amico: tu mihi verba distorques et syllabas digeris. [10] Pudet dicere contra fortunam militaturis quae porrigant tela, quemadmodum illos subornent. 19 Ego Paulus scripsi mea manu, ego reddam; ut non dicam tibi, quod et te ipsum mihi debes. [12] Quantum potes ergo, mi Lucili, reduc te ab istis exceptionibus et praescriptionibus philosophorum: aperta decent et simplicia bonitatem. Zojuist heb ik je uitgeleide gedaan; en toch is.